Dj Rob Stenders had het moeilijk toen hij net bij 3FM weer aan de slag ging. "Die hele eerste week was vreselijk", zo zegt hij in NRC Handelsblad. "Ik zit keurig de playlists te draaien, precies zoals de muzieksamensteller het heeft bedoeld.” Een dj die zelf zijn platen kiest is een uitstervende diersoort, beaamt de 42-jarige Stenders. Zelfs bij het ‘vrije’ 3FM: "Ik mag twee nummers zelf uitkiezen.” Per uur? "Nee, per twee uur.”
Dat valt niet mee voor iemand die zich ‘muziekmissionaris’ noemt en ervan houdt om van de hak op de tak door zijn platenkast heen te springen. Stenders, zelfverklaard chaoot, "flikkert het liefst alles door elkaar heen.” De laatste keer dat hij voor de VARA werkte, was Stenders nog zelf muzieksamensteller van zijn eigen ochtendprogramma. "Ik werd nooit boos op mezelf als ik er eens een andere plaat doorheen gooide. Nu moet ik voor elke verandering toestemming vragen aan de samensteller.”
Toen hij in 2004 de overstap naar de commerciële zender Yorin FM van RTL maakte, kreeg Stenders behalve een hoger salaris (geschat op vier ton per jaar) volledige vrijheid bij zijn radioprogramma. "Ik mocht alles. Je kunt veel van Yorin zeggen, maar zo’n slechte plek was het niet.” Vorig jaar verkocht RTL het station echter wegens tegenvallende luistercijfers aan SBS.
Zijn terugkeer bij de VARA viel mee. "Ik heb weinig scheve gezichten gezien. Het is toch een beetje een plek waar ik wel thuis ben. Ook 3FM is een zender die bij me past. Progressief, links van het centrum. Dat er nu minder vrijheid is om je eigen platen te draaien, dat wist ik toen ik hier aan begon.”
Zijn eerste dag bij 3FM was "vreselijk". "Die hele eerste week was vreselijk. Ik moest erg wennen aan de beperkingen, maar nu begin ik mijn weg daarin te vinden.” Hij vindt zichzelf met 42 jaar niet te oud voor 3FM. "Tenminste, zolang je nog feeling hebt met nieuwe muziek. Als je na Steve Miller gestopt bent met muziek luisteren, heb je een probleem. Maar ik vind dat er nu nog heel wat aardigs op de markt komt. Beter dan in de jaren negentig; het was alleen maar Eurohouse van 2Unlimited, veel Marco Borsato en die R ‘n’ B- jodelmeisjes. Toen heb ik op het punt gestaan te stoppen.”
