Hij heeft sinds maandagochtend niet meer gegeten, wordt de hele dag door velen mensen bekeken en heeft ook nog eens een heel onregelmatig dagritme: Giel Beelen, één van de drie djs die deze week meedoet aan de 3FM Serious Request-actie. Gisteren bracht RadioFreak een bezoekje aan de glazen studio om hem de nodige vragen te stellen.
De grote vraag achter zon actie is natuurlijk hoe deze is ontstaan, Giel weet daar alles van. Het was een soort sneeuwbal die is gaan rollen. Ik heb een keer in mijn uitzending geroepen dat ik dat gedoe met kerst van vreedzaam zijn en dan jezelf wel helemaal volvreten maar onzin vind en dus riep ik dat ik de week voor kerst wel niet wilde gaan eten. Ik wist dat Claudia al wel eens aan sapkuren deed en Wouter was een beetje bezig met Darfur, hij had iets op tv gezien ofzo. Toen is het mechanisme eigenlijk in werking gezet.
Toen het plan eenmaal klaar was deed hij er nog allemaal lollig over, maar toen er steeds meer mensen hem vertelden over hoe zwaar het zou worden begon hij toch wel even diep na te denken. Afgelopen weekend dacht ik opeens Jezus . Ik heb dit weekend nog even alles gedaan wat god verboden heeft. Ik heb volgevreten met allerlei rotzooi, ondanks het feit dat de doktoren dit sterk hadden afgeraden. Het hele niet-eten is eigenlijk nooit hetgeen geweest waarvoor Giel bang was. Ik ben een heel slechte eter dus dat is niet zon probleem, maar het feit dat ik vijf dagen lang op deze twintig vierkante meter zou zitten vond ik het ergst.
De hele dag zitten Giel, Claudia en Wouter elkaar op de lippen, dit heeft uiteraard wel bepaalde uitwerkingen. Echte conflicten hebben zich nog niet voor gedaan, maar je leert elkaar wel beter kennen. We waren, het klinkt stom, maar in principe, gewoon collegas, maar als ik Wouter over een maand zie en je kijkt elkaar dan aan, dan weet je wel dat je iets geflikt hebt samen.
Giel krijgt een goed gevoel bij alle mensen die geld doneren via machtigingen en de telefoon, maar de mensen op het Neude doen hem nog het meest. Kleine kinderen die hun spaarpot omkeren en dan met hun kleine handjes het geld door de brievenbus stoppen of rare gasten waarvan je bijgod niet weet wat ze komen doen en die dan een envelop met twintig briefjes van vijftig door de brievenbus duwen. Het geeft mij het wij-gevoel; ik krijg een goed gevoel over de wereld hierdoor.
Met zijn gezondheid gaat het overigens nog wel goed. Hij is wat licht in zijn hoofd en heeft het soms best koud, maar hij houdt het prima vol. Tijdens de uitzending heb ik nergens last van, geen hoofdpijn, helemaal niks. Gisterenavond heeft hij trouwens een jointje gerookt, maar voorafgaand hieraan twijfelde hij hier nog over. Ik twijfel nog, ik ben bang dat ik straks de actie in gevaar breng. Toch wil ik het graag proberen, zon nuchtere maag als deze kan ik nooit meer krijgen. Hij heeft het jointje overigens overleefd.
Nog iets meer dan een dag en dan zit de actie erop, Giel weet al wel wat hij dan gaat doen. Vrijdag om 18:00 uur heb ik waarschijnlijk een waanzinnige kick, ik krijg daarvoor nog wel een instortmoment , verwacht ik, maar dan zit ik in een roes. Als ik dan het huis uitkom ga ik eerst mijn vrouw Marisa even flink op haar bek pakken. En even iets eten, waarschijnlijk gewoon pannenkoeken of een patatje, ondanks alle adviezen.
Als de actie straks achter hem ligt en er zou hem gevraagd worden of hij opnieuw aan zon actie mee zou doen, zou hij het wel weten. Ik zou een soortgelijke actie zo weer doen, maar dan wel iets anders, ik houd van nieuwe uitdagingen. Maar ik vrees eigenlijk vooral voor de nodigheid van de actie, volgend jaar woont niet heel Darfur in een villa.
Giel Beelen op de bank in het glazen huis
De brievenbus waardoor veel donaties binnenkomen
Giel Beelen en Wouter van der Goes
