Luisteraars hebben de Wereldomroep bestookt met honderden brieven en e-mails toen bekend werd dat het onderzoeksbureau McKinsey de minister had geadviseerd aanzienlijk op de Wereldomroep te bezuinigen. Dat schrijft BN/De Stem vandaag. Mensen belden in zak en as op naar Hilversum: “Hebben we dit jaar echt geen Hollands nieuws op de camping?”
Wat de luistercijfers betreft is vakantietijd Wereldomroeptijd. Eén op de vier Nederlandse vakantiegangers in Europa luistert elke dag naar de zender. Op de camping in Juan-les-Pins, in het vakantiehuis aan het Gardameer, op het luchtbed, ronddobberend aan een Grieks strandje, nergens hoeven we de luchtballonnetjes van het kabinet-Balkenende, de zwangerschapkwaaltjes van Máxima, de wederwaardigheden in de Tour de France of de sores van de Nederlandse aardappelboeren te missen.
Ook handige informatie over de files op de Europese wegen en natuurlijk Het Weer worden op vaste tijdstippen gemeld. En voor de geluksvogels met een schotelantenne en een tv-toestel is er BVN-tv, met een compilatie van programma’s die eerder op de Nederlandse buis werden uitgezonden. De Wereldomroep brengt overigens meer dan lichte informatie voor onbezorgde reizigers. De zender biedt nieuws voor Nederlanders die al lang in het buitenland wonen. In oorlogsgebieden en derdewereldlanden, op plekken over de hele wereld waar niet of nauwelijks andere informatie toegankelijk is, is de Wereldomroep ook actief. Zo mag het station graag laten weten dat Nelson Mandela tijdens zijn gevangenschap altijd naar de uitzendingen luisterde.
Bergbeklimmers in de Himalaya konden tijdens hun ontberingen dankzij de Wereldomroep de Elfstedentocht op de voet volgen. En de Nederlandse immigrant die al dertig jaar in Australië of Canada woont, weet via de Wereldomroep wie Pim Fortuyn was en hoe hij aan zijn eind is gekomen. Of hoe het Concertgebouworkest tegenwoordig klinkt.
