Het toezicht op het publieke omroep kan beter en efficiënter. Dat concludeert de Algemene Rekenkamer na een onderzoek. In 2008 deed de Rekenkamer aanbevelingen in het rapport 'Publieke omroep in beeld'. Die aanbevelingen zijn grotendeels opgevolgd, maar het toezicht kan dus beter.
Volgens de Rekenkamer is het toezicht van het Commissariaat voor de Media onvoldoende risicogericht. "De aanpak die het Commissariaat hanteert is nog steeds overwegend generiek: het analyseert en beoordeelt de financiële stukken van alle landelijke publieke omroepen. Daardoor besteedt het Commissariaat relatief weinig tijd aan risicogerichte, meer diepgaande onderzoeken bij één of enkele omroepen", zo staat in het onderzoek.
Er is ook nog steeds overlap tussen de toezichthouders, menen de onderzoekers. Het Commissariaat voor de Media, de Commissie Integriteit Publieke Omroep (CIPO) en de Nederlandse Publieke Omroep (NPO) overlappen elkaar, werd in 2008 geconcludeerd. "Op ambtelijk niveau en op eigen initiatief van het Commissariaat en CIPO is hieraan wel enige aandacht besteed", meent de Rekenkamer nu. "Ook heeft de minister een voorstel gedaan om voor de mogelijkheid om de bevoorschotting van omroepen stop te zetten de rolverdeling tussen de NPO en het Commissariaat te verduidelijken. Met deze maatregelen is slechts in beperkte mate de overlap van de activiteiten aangepakt."
Ook de raden van toezicht van de publieke omroepen doen het nog niet naar behoren. "In het rapport uit 2008 hadden we twijfels over de bevoegdheden van de raden van toezicht van de publieke omroepen, waarvan er toen nog vele in oprichting waren. In 2010 constateren we dat een onafhankelijke attitude van groot belang is voor effectief toezicht. Raden van toezicht waar oud-bestuurders zitting in nemen, wekken de schijn minder onafhankelijk te zijn, zeker als deze oud-bestuurders ruim betaald worden. Verder zouden sommige raden van toezicht volgens ons proactiever kunnen handelen als zij zich laten leiden door een eigen risicoanalyse. Idealiter benoemen ze daarbij – meer dan nu het geval is – niet alleen externe risico's, maar ook risico's in de interne beheersing van bedrijfsprocessen, bijvoorbeeld bij afspraken over de beloning van presentatoren en bij overeenkomsten met producenten."
